Het moet in de nazomer van 2015 zijn geweest dat onze interaction designer Erik Wigman een gesprek aanvroeg met onze creatief Directeur John van de Vorstenbosch. Erik zat met een prangende vraag. En Erik met vlinders in zijn buik omdat hij de liefde van zijn leven had leren kennen. Op reis. In Mexico. Het gesprek liep ongeveer zo:

Erik: Hey John, bij FX werken we met veel vrijheid en vertrouwen toch?

John: Zeker.

Erik: En we mogen werken waar we willen. Ook op andere locaties dan kantoor. Toch?

John: Tuurlijk! Je krijgt de vrijheid die je nodig hebt. Als jij thuis of in het park wilt werken overleg dan even met je collega’s. Dat hoef je ook niet aan mij te vragen. Dat weet je.

Erik: Nou ja… Ik wilde misschien wat verder weg gaan dan dat.

John: Ah. Nou dat moet mogelijk zijn, waar dan?

Erik: Mexico. Ik wil een jaar lang intrekken bij mijn vriendin daar.

John: Oh.

Toen we onze medewerkers op het hart hadden gedrukt dat we ze absoluut vertrouwen en dat zij hun eigen werktijden en werkplek mogen bepalen hadden we deze vraag natuurlijk niet aan zien komen. Ok, we streven naar autonomie en willen niemand controleren. We vertrouwen erop dat FX’ers zich maximaal inzetten voor hun collega’s en de klant in ruil voor maximale vrijheid en mogelijkheden tot ontwikkeling. Maar hoe ver zijn we bereid te gaan? Een spannend avontuur, maar ook dé kans om te laten zien dat we het echt menen. En dus zijn we samen het avontuur aangegaan: Erik mag een jaar vanuit Mexico werken.

Een medewerker in Mexico. Wat komt erbij kijken?

Wij vertrouwen Erik (en hij ons) dus we wilden het allemaal met zo min mogelijk regels oplossen. Een werkgever heeft in Nederland echter wel een zorgplicht. Die plicht reikt van het informeren over eventuele arbeidsrechtelijke gevolgen tot en met de persoonlijke veiligheid van Erik. Niet het leukste gedeelte, maar wel heel belangrijk om goede afspraken te maken over onderwerpen als communicatie, evaluatie, ziekte, Arbo-richtlijnen en mogelijke fiscale consequenties.

Zo kreeg Erik een budget mee om zijn werkplek volgens Arbo-richtlijnen in te richten. We willen ook dat Erik echt contact houdt met het team, ook met alle nieuwe collega’s, dus spraken we af dat Erik minimaal twee keer terug zou komen voor een ‘Nederlandse werkweek’. Zo ziet hij (ook zijn nieuwe) collega’s in het echt en hebben we een stoorvrij moment om met elkaar te praten. En verder zijn er alleen praktische zaken om te regelen. Erik staat in Mexico vroeg op zodat hij om 8 uur lokale tijd (15:00 CET) beschikbaar is via Slack, Skype, FaceTime of telefoon. Hij heeft een vaste en mobiele internet verbinding in Mexico en zelfs een aggregaat voor stroomuitvallen. Die blijken in Mexico niet zo zeldzaam te zijn als in Nederland.

Een half jaar verder, hoe gaat het?

Erik zit op het moment van schrijven gewoon hier op kantoor. Voor zijn tweede Nederlandse werkweek en is inmiddels weer naar huis in Mexico. Erik woont daar nu ruim zes maanden. En ondanks dat we het vooraf best spannend vonden kunnen we nu al spreken van een absoluut succes. Natuurlijk wisten wij ook niet goed wat de gevolgen zouden zijn. En natuurlijk missen we hem bij de lunch. Natuurlijk is hij er niet op een borrel. Maar die gevolgen vallen allemaal mee. Eerlijk gezegd is het ook wel eens handig dat iemand om 18:00 onze tijd nog midden in zijn werkdag daar zit.

Trots

Wat mij persoonlijk zo trots maakt is hoe het hele FX team hiermee omgaat. Alle collega’s hebben Erik geholpen en gesteund in zijn avontuur. Wij hebben wat zaken uitgezocht, maar de flexibiliteit waarmee FX’ers dit doen heeft me positief verrast. Als directie hielden we rekening met van alles. Maar er wordt goed gecommuniceerd, rekening gehouden met tijdzones, afspraken worden nagekomen en ik kan oprecht zeggen dat het werk er nauwelijks onder lijdt. Een klein offer als je bedenkt dat Erik de kans krijgt om bij zijn geliefde te zijn. Dat hij zelf ontwikkelt als ‘vestiging Mexico’. En dat wij de kans krijgen te zien dat een fantastisch team fantastische dingen mogelijk kan maken.